Deprecated: Function create_function() is deprecated in /var/www/virtual/vga.is/htdocs/wp-content/plugins/floating-social-media-icon/function.php on line 1200

Deprecated: Methods with the same name as their class will not be constructors in a future version of PHP; RSS_Import has a deprecated constructor in /var/www/virtual/vga.is/htdocs/wp-content/plugins/rss-importer/rss-importer.php on line 42
stjórnmál – Síða 3 – Villi Asgeirsson

Browsed by
Tag: stjórnmál

Velferðarsamfélagið og niðurskurðurinn

Velferðarsamfélagið og niðurskurðurinn

Comments 2 comments

Tækniframfarir og niðurskurður eru tvö orð sem eru alltaf í umræðunni.

Tækninni fleygir fram. Við erum sítengd. Úrið getur mælt hjartslátt og blóðþrýsting, og látið vita ef eitthvað er ekki í lagi. Ég get lesið The Sydney Morning Herald um leið og það kemur út, þótt það sé gefið út hinumegin á hnettinum. Síminn minn er öflugri en tölvan sem ég átti um aldamót.

Tækniframfarir eru hraðar og þær hafa gjörbreytt lífi okkar.

Niðurskurður er hitt orðið sem við heyrum á hverju ári. Það þarf að loka sjúkrahúsdeildum, jafnvel heilum sjúkrahúsum. Bætur eru skornar niður. Öll opinber þjónusta er skorin niður því það er svo dýrt að reka hana.

Samt gátum við rekið hana með mikið meiri reisn áður en hún var skorin niður.

Maður hefði haldið að tækniframfarir gerðu niðurskurð óþarfan. Allavega að þjónustustigið myndi ekki lækka. En það er ekki svo. Það sem samfélagið gat gert fyrir þegnana fyrir 10 árum, 20, 30 og 40, er ekki lengur hægt. Það er of dýrt. Það eru engir peningar til sem hægt er að dæla í öryrkja, atvinnulausa, sjúklinga og annað fólk sem getur ekki unnið fyrir sér.

Það eru engir peningar til.

Af því að allir sem geta hagnast á einhverju í þessu landi virðast þurfa að stinga öllu undan og fela það í skattaparadísum þar sem aumingjarnir ná ekki til.

Spilling
Spilling

Það eru engir peningar til, því það er búið að stela þeim öllum. Löglega.

Það hefur ekkert upp á sig að reyna að búa til betra samfélag. Það er heimskulegt að borga skatta og leggja sitt af mörkum, því fólkið sem getur – oft fólk í stjórnmálum, sem á að vera að vinna fyrir okkur – er skítsama um aumingjana, holóttu vegina og fólkið sem hengdi sig eftir hrun.

Það vill bara hafa sína peninga í friði fyrir pirrandi almúganum.

Ég er ekki að segja allir séu svona, en þetta er svo útbreitt að það þykir fréttamatur ef heiðarlegur hálaunamaður finnst.

Vilja Píratar breyta fánanum?

Vilja Píratar breyta fánanum?

Comments 4 comments

Eftirfarandi var sett inn á Pírataspjallið í kvöld.

Viljið þið leggja niður íslenska þjóðfánann vegna þess að kross er megininntak hans? Viljið leggja niður íslenska þjóðsönginn vegna þess að megininntak hans er lofsöngur til Guðs og Íslands? Viljið þið leggja niður forsetaembættið, það eina sem þjóðin kýs beint. Viljið þið eyðileggja það sem forfeður og mæður stóðu fyrir í nafni fjölmenningar og eyða menningargildum þjóðar okkar? Fátt eitt spurt en fleira á eftir að koma.

Svörin eru einföld og ekki flókið að finna þau ef fólk skoðar stefnu flokksins.

Merki Pírata
Merki Pírata

Nei, Píratar hafa engan sérstakan áhuga á að breyta þjóðfánanum. Þetta hefur, mér vitanlega, aldrei verið rætt á fundum og hefur aldrei verið sett fram sem stefna. Mér vitanlega er það heldur ekki ætlunin. Það eru mikilvægari mál sem þarf að taka á.

Nei, Píratar hafa engan sérstakan áhuga á að breyta þjóðsöngnum. Einhverjir einstaklingar í þjóðfélaginu hafa gert athugasemdir við að hann sé lofsöngur til Guðs, en þessar athugasemdir koma ekki frá Pírötum. Það er að segja, þeir sem vilja breyta þjóðsöngnum eru að lýsa eigin sannfæringu, ekki stefnu flokksins, enda hefur flokkurinn enga stefnu í málinu og ekki allir sem gagnrýna þjóðsönginn píratar.

Píratar styðja frumvarp um nýja stjórnarskrá sem samin var af Stjórnlagaráði 2011 og samþykkt af þjóðinni 2012. Þar segir að forseti skuli sitja mest þrjú kjörtímabil. Það er ekki stefna Pírata að leggja embættið niður.

Píratar vilja ekki „eyðileggja það sem forfeður og mæður stóðu fyrir í nafni fjölmenningar og eyða menningargildum þjóðar okkar“. Þvert á móti, vilja Píratar varðveita það samfélag sem fyrri kynslóðir byggðu upp. Píratar vilja hinsvegar verja mannréttindi allra til að iðka sína trú og lifa sínu lífi í sátt við samfélagið. Á sömu nótum, er það ekki stefna Pírata að galopna landamærin, eins og sumir virðast halda.

Svo er sagt að fleira muni koma. Vonandi verða þær staðhæfingar í einhverjum tengslum við raunveruleikann og stefnu Pírata. Ef við erum að gera eitthvað rangt, viljum við vita af því. Við ætlumst til að okkar stefur og áherslur séu gagnrýndar og endurskoðaðar ef með þarf. Það væri þó óskandi ef gagnrýnin væri byggð á staðreyndum.

Samsæriskenning

Samsæriskenning

Comments 0 Comment

Ólafur Ragnar Grímsson hefur verið forseti í 20 ár. Hann sagðist vera hættur og 15 manns buðu sig fram. Hann hætti við að hætta (aftur) og fór fram. Enginn bauð sig fram gegn sitjandi forseta, sitjandi forseti fór fram gegn öðrum. Kannski gegn þjóðinni.

Hann ber fyrir sig óstöðugleika í þjóðfélaginu. Hann virðist ekki fatta að þetta er Ísland og óstöðugleiki hefur alltaf verið fyrir hendi. Óstöðugleikinn minnkaði ekkert við það að hann varð forseti. Síðustu 20 ár hafa verið rússibani þenslu og kreppu, eins og árin þar á undan. Munurinn er að efnahagurinn hrundi algerlega á hans vakt og gerendurnir voru menn sem hann hafði nælt orðum á og sopið kampavín með. Hann var ekki samnefnari fyrir stöðugleika þá og hann er það ekki núna.

Hann virðist vera pínulítið úr takti við raunveruleikann. Hann sá þúsundir mótmæla ríkisstjórninni á Austurvelli og misskildi mótmælin sem meðmæli með sjálfum sér.

Forsetinn sem misskildi mótmælendur
Forsetinn sem misskildi mótmælendur

Hann er að misskilja mótmælendur. Það var ekki verið að klappa hann upp í sjötta skiptið. Það var verið að krefjast afsagnar ríkisstjórnarinnar. Þetta hafði ekkert með hann að gera, en hann tók þetta til sín á kolröngum forsendum. Þetta voru mótmæli gegn gamla Íslandi óstöðugleikans og spillingarinnar, gamla kerfinu sem hann tilheyrir. Þetta voru ekki mótmæli gegn forsetanum, en þetta var sannarlega ekki uppklapp með von um meira.

Nema hann sé ekki að misskilja neitt. Kannski vill hann ekki að Nýja Ísland verði til. Kannski er hann tilbúinn til að gera hvað sem er til að koma í veg fyrir breytingar. Kannski er hann tilbúinn til að ganga svo langt að hægt sé að kalla það samsæri gegn þjóðinni.

Segjum sem svo að Sjálfstæðisflokkurinn og Píratar fái flest atkvæði í komandi alþingiskosningum. Flest bendir til að flokkarnir fái báðir í kring um 30% atkvæða. Verði munurinn nógu lítill, getur forsetinn ákveðið hver fær umboð til stjórnarmyndunar. Þegar enginn einn flokkur fær yfirburðakosningu, ræður forsetinn hver myndar stjórn.

Stærsti munurinn á flokkunum tveimur er nýja stjórnarskráin. Ólafur Ragnar er á móti nýju stjórnarskránni. Hann vill alls ekki að hún verði afgreidd af Alþingi. Það hefur hann sagt ítrekað og hér eru tvö dæmi, annað frá 2012 og hitt frá þingsetningu 2015.

Hvor flokkurinn fær stjórnarmyndunarumboðið? Flokkurinn sem setur stjórnarskrármálið í algeran forgang eða flokkurinn sem vill halda í þá gömlu?

Val forsetans getur þýtt nýja stjórnarskrá og nýja tíma. Eða áframhaldandi „stöðugleika“ í skjóli gömlu stjórnarskránnar. Meira af því sama. Ofurvöxtum, spillingu, ógagnsæi, lítilli rentu fyrir auðlindirnar, áframhaldandi stóriðjustefnu.

Fái Sjálfstæðisflokkur og Píratar svipaða kosningu, skiptir öllu máli hvor þeirra kemst í stjórn. Þetta veit Ólafur Ragnar Grímsson.

Ég vona innilega að ég hafi rangt fyrir mér. Við sjáum til. Ef Píratar fá örlítið betri – eða mjög svipaða – kosningu og Sjálfstæðisflokkurinn, en ekki umboð til stjórnarmyndunar, þá vitum við hvað klukkan slær. Þá vitum við að valdaránið er fullkomnað.

Þá vitum við að forsetinn fór fram gegn þjóðinni.

Bessastöðum, 18. apríl 2016, klukkan 16:15

Bessastöðum, 18. apríl 2016, klukkan 16:15

Comments 0 Comment

Góðir íslendingar,

Það hefur vart farið fram hjá neinum að við lifum á miklum óvissutímum. Óvissa er mannskemmandi og á ekki erindi í nútímasamfélagi. Stjórnmálin eru í óvissu og ég hef þurft að siða krakkana til.

Öryggisventillinn
Öryggisventillinn

Lagar bindið og brosir til blaðamanna.

Ísland þarf sterka stjórnun og ef þingmenn og ráðherrar geta ekki hagað sér skikkanlega, þurfa þeir styrka stjórnun, aga og aðhald.

Andar.

Það er mér þungt í brjósti að þurfa að segja þetta, en staðan er einfaldlega þannig að ég hef ekki annan valkost en að gefa kost á mér til þessa embættis enn og aftur. Hver vill losna við jólin og páskana og kók og prins póló? Lambahrygginn og skyrið? Ísland er ungt lýðveldi, byggt á gömlum og styrkum grunni. Hefðirnar eru til að halda upp á þær. Við þurfum á stöðugleika að halda og þetta rót sem einkennt hefur samfélagið okkar á undanförnum árum er mannskemmandi og pínlegt.

Brosir til blaðakonu.

Ég mun eyða komandi vikum á ferð um landið, taka í hendur fólks og klappa börnum á kollinn, Dorrit er búin að grafa lopapeysuna útúr skáp og við erum tilbúin.

Yðar að eilífu,
El Presidente.

Beint lýðræði?

Beint lýðræði?

Comments 0 Comment

Við búum í lýðræðissamfélagi, sem betur fer. Þjóðin fær að taka þátt í ákvarðanatökum og hafa áhrif á framtíð sína. Að takmörkuðu leyti þó. Við megum kjósa okkur fulltrúa á fjögurra ára fresti, en höfum lítil áhrif þess á milli. Þetta er betra en ekkert, en langt í frá fullkomið.

Beint lýðræði þar sem öll þjóðin gæti sagt álit sitt á öllum málum væri fullkomið lýðræði. Það yrði þó erfitt í framkvæmd. Það hafa ekki allir áhuga á öllum málefnum og fólk með sterkar skoðanir gæti haft of mikil áhrif. Þetta getur verið af hinu góða, en getur líka gefið öfgafólki of mikil völd. Þar sem þáttaka í atkvæðagreiðslum yrði sennilega ekki há, yrði einfalt að smala saman fólki til að koma málum í gegn, og ekki öll mál eru góð.

Íslensk sveit sem tengist færslunni ekki beint
Íslensk sveit sem tengist færslunni ekki beint

Annað vandamál er framkvæmdin. Hefðbundnar kosningar eru dýrar í framkvæmd og það tæki of langan tíma að koma málum í gegn. Kosningaþreyta myndi tæra kerfið og það á endanum falla um sjálft sig. Rafkosningar gætu leyst þetta vandamál að einhverju leyti, en tölvukerfi eru yfirleitt ekki hönnuð til að vera leynileg. Persónuvernd yrði vandamál og fólk gæti ekki treyst því að þeirra atkvæði væri leynilegt og órekjanlegt.

Það eru því þrjú vandamál sem standa í vegi fyrir beinu lýðræði. Það er dýrt í framkvæmd ef það á að vera fullkomlega leynilegt, það er auðveldlega misnotað ef smölun fer fram þegar fólk er orðið leitt á að kjósa um öll mál og það er engin trygging fyrir því að kosningar væru leynilegar ef þær færu fram á netinu.

Sennilega myndi einhverskonar blanda af fulltrúa- og beinu lýðræði virka best. Vefsíða yrði sett upp af ríkinu, þar sem allir á kjörskrá gætu skráð sig inn með Íslykli, gegn um heimabanka eða með auðkenni sem ríkið gæfi út. Þar yrðu þingmál á dagskrá útskýrð og útlistuð. Fólk gæti lesið sér til og kynnt sér þingmálin og hakað við þau mál sem því finnst eigi að fara í þjóðaratkvæði. Þetta yrði ekki „já“ eða „nei“, heldur eingöngu staðfesting á að viðkomandi vildi að kosið yrði um málið. Nái mál nógu mörgum „hökum“, yrði kosið um það á vefnum. Alþingi myndi kjósa um mál sem ekki yrðu hökuð nógu oft. Það er líklegt að mikil deilumál veldust í þjóðaratkvæðagreiðslu, en flest yrðu afgreidd eins og gert er í dag, af þingmönnum. Þetta myndi líka gefa þjóðinni tækifæri til að taka til sín mál þar sem Alþingi virðist vera úr takti við þjóðina.

Einnig mætti nota vefinn til að koma málefnum á framfæri við þingið. Nái það nægum stuðningi, yrði Alþingi að taka það til umræðu. Það er farið inn á þetta í nýju stjórnarskránni og hefur verið nýtt á vefnum Betri Reykjavík.

Missi ríkisstjórn traust þjóðarinnar, gæti þjóðin sett fram vantrauststillögu á vefnum. Fái sú tillaga vissan stuðning (hugsanlega 30% kosningabærra*), yrðu kosningar að fara fram. Hluti þjóðarinnar gæti því farið fram á kosningar og neytt ríkisstjórnina til að endurnýja umboð sitt.

Vefurinn yrði að vera vel gerður, því kerfið er einskis virði ef fólk nennir ekki að nýta sér það. Beint lýðræði virkar bara ef fólk tekur þátt í því.

Það virðist vera heppilegast að nýta netið til að koma á beinna lýðræði en nú er, en það verður þá að vera algerlega á hreinu að vefurinn haldi einungis utan um þær persónuupplýsingar sem þörf er á, og engar aðrar. Vefurinn myndi geyma upplýsingar um að viðkomandi einstaklingur hafi kosið um viss málefni, en ekki hvernig hann kaus.

Birgitta Jónsdóttir er nú á ráðstefnuni D-CENT sem fjallar um beint lýðræði. Þar koma fram athyglisverðar hugmyndir sem vert er að skoða. Framtíðin er spennandi.

* 30% virðist mér vera eðlilegt hlutfall, en það yrði að skoða og rökræða. Hlutfallið verður að vera nógu hátt til að ríkisstjórnir verði ekki reknar trekk í trekk, en þó ekki svo hátt að ákvæðið yrði ónothæft.

Vinstri, hægri, snú snú

Vinstri, hægri, snú snú

Comments 2 comments

Katrín Jakobsdóttir var sögð tala fyrir því að Píratar þyrftu að ákveða hvar á vinstri-hægri rófinu þeir væru. Fyrirsögnin var villandi, en hafði tilætluð áhrif. Fréttinni var póstað á Pírataspjallinu og líflegar umræður hófust. Næstum allir sem tjáðu sig höfnuðu því að flokkurinn ætti að skilgreina sig, setja sig á rófið. Ég er sammála og hér eru mínar ástæður.

Vinstri og hægri á rætur að rekja til frönsku byltingarinnar þar sem konungssinnar settust hægra megin í þingið en byltingarsinnar vinstra megin. Þaðan er þessi skilgreining komin. Vinstri eru róttækir og hægri eru íhaldssamir. En þetta stenst ekki alveg skoðun.

2013-08-12 at 15-48-40Vinstri flokkar hafa átt það til að aðhyllast forræðishyggju. Þessu hafna Píratar og eru því hægra megin við miðju. Vinstri flokkar trúa á stórkt og sterkt ríki sem sér um þegnana. Píratar vilja einfalda ríkisrekstur og ekki flækjast fyrir fólkinu í landinu að óþörfu, og eru því hægra megin við miðju.

Hægri flokkar hafa skilgreint sig sem frjálshyggjuflokka, þar sem markaðurinn sér um sig sjálfur og ósýnilega höndin leiðréttir villur í kerfinu. Það hefur sýnt sig að þetta stenst ekki skoðun, þar sem fjársterkir aðilar eru í stöðu til að verða ríkari á kostnað verkafólks. Píratar vilja að allir hafi jöfn tækifæri, að heilbrigðis- og bótakerfin séu réttlát og að frumskógarlögmálið eigi ekki við. Þar eru Píratar vinstra megin.

Ef ég tek sjálfan mig sem dæmi, er ég bæði hægri og vinstra megin. Það fer eftir málefninu. Ég get ekki sett sjálfan mig á einhvern punkt á rófinu, því í sumum málum er ég argasti vinstri maður en í öðrum er ég hægra megin við Sjálfstæðisflokkinn. Ég get þó sett málefni á rófið. Heilbrigðiskerfið á að vera frítt og jafn aðgengi allra tryggt. Ég myndi því setja heilbrigðismáli vinstra megin. Ekkert að því að einhver hluti þess sér einkarekinn, en þá undir eftirliti og í takt við stóra samhengið. Er það hægri eða vinstri? Eins með öryrkja og annað fólk sem getur lítið sem ekkert unnið. Það fólk á rétt á mannsæmandi lífi og ríki og sveitarfélög eiga að sjá til þess að öryrkjar, atvinnulausir og aldraðir geti átt í sig og á. Þetta yrði vinstra megin við miðju. Ríkið á líka að hætta að refsa fólki sem getur unnið takmarkað fyrir að gera það. Með því að þviinga öryrkja og ellilífeyrisþega til að sitja heima af ótta við að missa bæturnar erum við að búa til hóp fólks sem þorir ekki að taka þátt í samfélaginu. Er það hægri eða vinstri?

Fyrirtæki eiga að geta staðið undir eigin rekstri. Ríkið á ekki að styrkja fyrirtæki nema í algerum undantekningatilvikum, til dæmis þegar um rannsóknir og nýsköpun er að ræða. Þetta er hægra megin við miðju. Ég er mótfallinn vaxta- og húsaleigubótum því þær gera ekkert annað en hækka fasteignaverð og leigu. Við erum föst í því kerfi og getum ekki losað okkur við það sársaukalaust, en ég er á því að þessar bætur hafi verið mistök. Þetta er vel hægra megin við miðju. Að stórfyrirtæki eigi aldrei að fá afslátt eða styrki frá ríkinu er hægra megin við miðju, en þó hafa hægri stjórnir ríkisstyrkt ótal fyrirtæki sem hefðu átt að bera sig sjálf.

Auðlindirnar eiga nær undantekningalaust að vera í almannaeigu. Það er vinstri, en ég myndi vilja sjá nýtingarréttinn boðinn út og það er hægri.

Ég get því sett einstök mál á rófið, en ég get ekki sett sjálfan mig á einhvern einn stað. Ég reyni að styðjast við heilbrigða skynsemi og met hvert mál fyrir sig. Stjórnmál eru nefninlega ekki boltaleikur þar sem maður heldur með sínu liði. Þau eru mikilvægari en það, og það væri glapræði að taka ákvarðanir byggðar á hægri-vinstri rófinu. Ef ég get ekki staðsett sjálfan mig, hlýtur að vera vonlaust að staðsetja heilan stjórnmálaflokk sem mælist með 30% fylgi. Mér dytti ekki í hug að njörva þriðjung þjóðarinnar niður á mælistiku sem hefur lítið annað gildi en að skipta fólki í lið.

Píratar þurfa því ekkert að skilgreina sig á rófinu. Þeir þurfa að halda áfram að meta hvert mál fyrir sig og komast að niðurstöðum sem þjóðinni í vil. Íslensk stjórnmál hafa verið bjánalegur skotgrafarhernaður frá stofnun lýðveldisins og því þarf að breyta. Hleypum heilbrigðri skynsemi af og losum okkur við gamla stimpla sem ekkert gera nema sundra okkur.

Fræða- og Menningarsetur á Eyrarbakka?

Fræða- og Menningarsetur á Eyrarbakka?

Comments 1 comment

Ég var að fara yfir ársreikninga Árborgar fyrir árið 2014. Ástæðan var að sveitarfélagið er skuldsett upp á 166% af árstekjum. Ég velti því fyrir mér hvað gæti valdið, þar sem sveitarfélagið hefur ekki staðið í meiriháttar framkvæmdum. Ég komst ekki að ásættanlegu svari. Skuldastaðan mun þó sennilega ekki batna í bráð. Nýtt aðalskipulag gerir ráð fyrir byggingu nýs miðbæjar á Selfossi. Einhverskonar gamaldags miðbæ sem aldrei var til, en ætti að virka eins og Disneyland á túrista.

Ég er með aðra hugmynd. Hugmynd sem mun kosta margfalt minna. Það þarf nefninlega ekki að búa til fortíð sem aldrei var. Hluti Árborgar er nefninlega með alvöru sögulegt gildi.

Gamli barnaskólinn á Eyrarbakka er til sölu. Mér datt í hug að Árborg keypti húsið og setti upp fræða- og menningarsetur. Húsið virðist ekki vera mjög dýrt og því ætti þetta að geta gengið.

Gamli Barnaskólinn í gamla daga
Gamli Barnaskólinn í gamla daga

Þetta var fyrsti barnaskólinn á landinu og því við hæfi að setja upp safn um þróun skólamála á Íslandi. Gamlar skólastofur innréttaðar eins og þær voru. Svo væri fræðimönnum boðið að búa í húsinu 3-12 mánuði í senn þar sem þeir eða þær gætu sinnt rannsóknarstörfum. T.d. rannsókn á þróun skólamála á Íslandi, hvernig var menntun fólks fyrir stofnun formlegra skóla, hvernig fræðslukerfi geti gagnast í framtíðinni. Þannig dæmi.

Þetta þyrfti ekki að vera dýrt. Safnið gæti verið í samvinnu við Skógasafn og aðrar stofnanir. Fræðimönnum yrði ekki greitt fyrir að vera í húsinu, heldur feldist styrkurinn í fríu húsnæði og aðstöðu þann tíma sem samið var um.

Svona gæti Eyrarbakki endurheimt hluta af sinni arflegð og Árborg gæti sýnt að hún er meira en Selfoss.

Um ómöguleika haustkosninga

Um ómöguleika haustkosninga

Comments 0 Comment

„Löglegt en siðlaust.“ Þetta er setning sem Vilmundur Gylfason gerði fræga fyrir um það bil 35 árum. Ekkert hefur breyst síðan þá.

Þingmenn og ráðherrar hafa verið staðnir að því að fela peninga í skattaskjólum. Ég segi fela, því þeir tóku ekki fram að þeir ættu peninga í skattaskjólunum, þrátt fyrir skýrar reglur um að slíkt eigi að gera. Þeir virðast ekki hafa brotið nein lög, en flestum ber saman um að meiriháttar siðrof hafi orðið.

Í stað þess að axla ábyrgð og segja af sér, að minnsta kosti tímabundið, þráuðust ráðherrarnir við og sögðust engin lög hafa brotið. Þrátt fyrir að forsætisráðherra hafi setið beggja vegna borðsins í umræðum um afnám hafta, sá hann ekki ástæðu til að hugsa sinn gang fyrr en staða hans var orðin vonlaus. Fjármálaráðherra hefur enn ekki viðurkennt að hafa gert neitt rangt.

Þjóðin öskrar á kosningar núna, en stjórnarliðið lætur eins og það heyri ekkert. Gulrót er slengt í andlit kjósenda og gefið í skyn að kosningar verði í haust. En bara ef stjórnarandstaðan er ekki með stæla.

Hvers vegna er þeim svona mikið um að ríghalda í völdin? Kenningar eru um að það eigi eftir að einkavæða ríkisfyrirtæki og að þau verði að komast í rétta vasa. Það vakti athygli að strax eftir að „nýja“ stjórnin var komin á koppinn, sögðu fjölmiðlar frá því að nauðsynlegt þætti að breyta eignarhaldi á Landsneti. Hver fær Landsnet? Hvað er næst?

Ómöguleikinn við að halda kosningar í haust eru fjárlögin. Þetta veit Bjarni Ben og hann virðist ætla að notfæra sér þau í einhverri pólitískri refskák. Því hann sér stjórnmál sem leik þar sem takmarkið er að hnekkja á andstæðingnum og koma sjálfum sér í betri stöðu. Hann virðist ekki skilja að stjórnmál snúast um að búa til og viðhalda sómasamlegu samfélagi fyrir alla þegna landsins.

KlækirEn hvenær er hægt að halda kosningar? Fjárlög ber að leggja fram annan þriðjudag í september. Þá eru þau rædd og kosið um þau fyrir áramót. Hvenær sér hann fyrir sér að kosningar eigi að vera? Í miðjum umræðunum um fjárlögin? Rétt áður en þau eru lögð fram, svo að hann geti ákveðið stefnu nýrrar ríkisstjórnar? Er honum treystandi til að ganga þannig frá þeim að ný stjórn lendi ekki í stórkostlegum vandræðum? Maðurinn stundar klækjastjórnmál, svo honum er alls ekki treystandi til að leggja fram fjárlög sem pólitískir andstæðingar þurfa svo að bera ábyrgð á.

Verði fjárlögin til þess að ekki verði hægt að kjósa í haust, þá erum við að tala um kosningar í vor. Bjarna mun þá takast að ríghalda í völdin. Það er nefninlega viss ómöguleiki ef kjósa á í haust og þetta veit Bjarni.

Þess vegna þarf að kjósa sem fyrst. Starx í sumar, svo ný ríkisstjórn geti samið fjárlögin sem hún þarf svo að bera ábyrgð á.

Takist það ekki, verður stjórnarandstaðan, og þá sérstaklega Píratar, að nýta sumarið í að semja sín eigin fjárlög sem yrðu tilbúin í september. Þannig þarf ný stjórn ekki að taka ábyrgð á fjárlögum sem hugsanlega innihalda gildrur til þess fallnar að skemma ímynd nýrrar stjórnar.

Stjórnarskrá: Að Reka Ríkisstjórn

Stjórnarskrá: Að Reka Ríkisstjórn

Comments 0 Comment

Síðasta vika hefur verið viðburðarík. Þrír ráðherrar hafa verið staðnir að því að hafa átt fyrirtæki í skattaskjólum. Forsætisráðherra sagði af sér eftir misheppnaða tæklun og „ný“ stjórn tók við. Nema að þessi stjórn er ekki ný. Þetta er sama fólkið. Það hangir á völdum eins og hundur á roði.

Það þarf nefninlega að ljúka mikilvægum verkefnum. Einkavæðing Landsnets er kannski fyrsta stóra verkefnið sem þarf að klára. Miðað við það sem á undan er gengið, efast ég ekki um að nýir eigendur verði vel valdir.

Þjóðin vill ekki þessa stjórn. Hún treystir henni ekki og vill kosningar. Stjórnarandstaðan bar fram vantrauststillögu, en þar sem ríkisstjórnin er í meirihluta, var tillagan felld.

Hljómar furðulega, en það er stjórnarinnar að dæma um hvort henni sé treystandi.

Það er víst engin önnur leið nema að bera fram vantraust og vona að sitjandi ríkisstjórn treysti sjálfri sér ekki.

Jú, fólk getur staðið úti á grasi í öllum veðrum, barið á tunnur, veifað bönunum og öskrað, en það er stjórnarliða sjálfra hvort þeir láti það hafa áhrif á sig.

Núvernandi stjórnarskrá minnist ekki einu orði á vantraust. Hún gerir ekki ráð fyrir að hægt sé að reka ríkisstjórn. Sú nýja, sem samin var 2011, samþykkt af þjóðinni 2012 og drepin af þingmönnum 2013, minnist á vantraust. Sérstaklega í 91. grein.

91. gr. Vantraust

Leggja má fram á Alþingi tillögu um vantraust á ráðherra. Í tillögu um vantraust á forsætisráðherra skal felast tillaga um eftirmann hans.

Ráðherra er veitt lausn úr embætti ef meirihluti þingmanna samþykkir tillögu um vantraust á hann. Ríkisstjórn er veitt lausn ef meirihluti þingmanna samþykkir tillögu um vantraust á forsætisráðherra.

Stjórnarskrá afhent
Stjórnarskrá afhent

Hér er það aftur ríkisstjórnarinnar að ákveða hvort henni sé treystandi.  Það er því ómögulegt að reka ríkisstjórn, og það mun ekki breytast nema það verði sérstaklega gefið tækifæri til þess í nýrri stjórnarskrá.

Við verðum að koma í veg fyrir farsa og hálfgert valdarán eins og við urðum vitni að nú í vikunni. Þetta má ekki gerast aftur. Ef þjóðin vill stjórnina burt, á hún að geta rekið stjórnina. 66. grein nýrrar stjórnarskrár hljómar svona.

66. gr. Þingmál að frumkvæði kjósenda

Tveir af hundraði kjósenda geta lagt fram þingmál á Alþingi.

Tíu af hundraði kjósenda geta lagt frumvarp til laga fyrir Alþingi. Alþingi getur lagt fram gagntillögu í formi annars frumvarps. Hafi frumvarp kjósenda ekki verið dregið til baka skal bera það undir þjóðaratkvæði svo og frumvarp Alþingis komi það fram. Alþingi getur ákveðið að þjóðaratkvæðagreiðslan skuli vera bindandi.

Atkvæðagreiðsla um frumvarp að tillögu kjósenda skal fara fram innan tveggja ára frá því málið hefur verið afhent Alþingi.

Svipaða grein mætti skrifa, þar sem þjóðinni er gefið tækifæri til að kalla til kosninga. Þetta má ekki verða tæki stjórnarandstöðunnar til að fella stjórnir trekk í trekk, svo það yrðu að vera varnaglar á. Til dæmis mætti setja lágmark undirskrifta við þriðjung kjósenda. Það er erfitt að safna svo mörgum undirskriftum og myndi sennilega ekki takast nema gríðarleg óánægja væri í samfélaginu. Eins og nú.

Ég er ekki lögfræðingur. Kannski er ég að missa af einhverju ákvæði, en ef svo er ekki, þá þarf að koma þessu inn í stjórnarskrána. Það þarf að gefa þjóðinni tækifæri til að reka ríkisstjórn sem er fullkomlega rúin trausti.

Fokkmerki

Fokkmerki

Comments 0 Comment

Mikið hefur farið fyrir mynd af Birgittu Jónsdóttur þar sem hún stingur löngutöng út í loftið. Þetta er hið svokallaða fokkmerki. Myndin fer fyrir brjóstið á fólki. Sagt er að svona sé ekki hæfandi þingmanni, að fólk sem gerir svona sé ekki hæft í þingstörf.

JohnnyCashMér skilst að Hannes Hólmsteinn hafi fyrstur dreift myndinni. Í annarlegum tilgangi, eins og hans er vísa. Hann gerði það í óþökk ljósmyndarans, Geirax, í óþökk fólksins sem sat fyrir. Hann stal myndinni og nýtti sér hana til að koma höggi á Pírata. Myndin er nú um allt á netinu, í upphaflegri útgáfu, en líka þar sem nafn Geira er klippt út og Birgitta látin vera ein. Myndin og viðfangsefnið er klippt úr samhengi til að koma ódýru höggi á flokk sem er ógn við óbreytt ástand.

En hvað er verra? Að gefa fokkmerki í gríni á mynd sem er ekki ætluð í dreifingu, eða að svíkja milljarða úr sameiginlegum sjóðum þjóðarinnar og ljúga um það?

Við eigum val. Þegar Bjarni Ben og co ákveða að leyfa okkur að kjósa, eða þegar þeir hrökklast frá, munu kjósendur fá tækifæri til að velja hvernig fólk þeir vilja á Alþingi. Ég veit hvað ég vil. Mér er skítsama um fokkmerki, tala ekki um þegar þeim er beint að ráðandi öflum sem fara rænandi um samfélagið og stinga okkar sameiginlegu fjármunum í vasann. Mér er ekki sama um þingmenn sem misnota aðstöðu sína til að selja fjölskyldumeðlimum ríkisfyrirtæki á spottprís í lokuðum útboðum. Mér er ekki sama um þingmenn sem færa milljónir (eða milljaðra) í skattaskjól á meðan almenningur má ekki eiga örfáar evrur vegna gjaldeyrishafta. Mér er ekki sama um þingmenn sem svelta heilbrigðiskerfið svo hægt sé að búa til afsökun til að einkavæða það. Mér er ekki sama um svikin loforð.

Ísland er ekki fátækt land. Við eigum nóg af peningum. Hér gæti allt verið í fína lagi ef við værum ekki með blóðsjúgandi afætur í ríkisstjórn.

Dæmi um fokkmerki
Dæmi um fokkmerki

Fokkmerki skipta ekki máli. Við erum ekki yfirstéttarbretar á Viktóríutímanum þar sem klósett á hótelum eru merkt 100 því það er svo dónalegt að nefna þann vanhelga stað. Við erum kúguð þjóð og það væri fáránlegt að láta ólöglega og ósamþykkta birtingu myndar sem tekin var í gríni eyðileggja möguleika okkar á umbótum.

Helvítis fokkíng fokk er komið aftur. Gefum núverandi ríkisstjórn eitt stórt fokkmerki og gerum eitthvað í málunum. Byggjum samfélag þar sem við getum öll lifað sómasamlegu lífi. Það er nefninlega ekkert erfitt. Við þurfum bara að vera heiðarleg við hvort annað og okkur sjálf og aldrei aftur líða spillinguna og sukkið sem hefur gegnsýrt íslenskt samfélag í 100 ár.

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On Youtube