Lögregluríki?
Þegar ég heyrði af handtöku Ómars í dag, skrifaði ég eftirfarandi athugasemd á DV.
„Afsakið orðbragðið, en hvaða helvítis lögregluríki er þetta fáránlega drullusamfélag orðið? Hvað í fjandanum hefur Ómar gert til að eiga það skilið að vera handtekinn? Þetta er eins og gamla Sovét og sögurnar sem maður er að heyra frá USA. Sleppið honum strax og biðjist afsökunar, ef þið viljið ekki algerlega missa almenningsálitið í skítinn.“
Eiður Guðnason, fyrrverandi ráðherra lét svo hafa þetta efitir sér. „Við búum greinilega ekki í réttaríki heldur lögregluríki.“
Ríkisstjórnin fór illa af stað. Tók ákvarðanir sem féllu í grýttan jarðveg. Virðist hafa lítinn áhuga á að efna stórkostlegu loforðin frá í vor.
Það er staðreynd að íslendingar eru ekki mikil uppreisnarþjóð. Við höfum leyft hinum og þessum að ráðskast með okkur í aldir. Í fljótu bragði, man ég eftir tveimur undartekningum. Vér mótmælum allir Jóns Sigurðssonar og Búsáhaldabyltingin þar sem Hrunstjórnin hrökklaðist frá völdum.
Við höfum sýnt að við getum látið heyra í okkur þegar okkur er misboðið. Ég hef það á tilfinningunni að núverandi stjórnvöld séu að storka örlögunum. Íslenska þjóðin lætur sig hafa allan fjandann, en ef henni er endalaust misboðið, ef heiðarlegt fólk er handtekið með ruddaskap, ef ekkert verður gert til að leiðrétta það sem er að í stjórnsýslunni… þá kann fjandinn að vera laus.
Nýlenda skuldaþræla sem stjórnað er með harðri hendi er ekki landið sem við viljum að Ísland verði. Það er löngu kominn tími á að venjulegt fólk með eðlilegar skoðanir fari að stjórna í þessu landi.
Þessi færsla var upphaflega birt á Moggablogginu og þar er hægt að lesa athugasemdir við hana.
Athugasemdir
Villi Asgeirsson 2.10.2013 kl. 20:20
Mikið vildi ég óska að þú værir að bulla, Bjarne. En þetta er bara ekkert öðruvísi. Íslendingar virðast hafa voðalega takmarkaðan áhuga á framvindu mála í landinu sínu. Við köllum landið Lýðveldið Ísland. Kína, Sovétríkin og önnur alræðisríki voru kennd við alþýðuna, sem ekkert mátti segja eða gera nema það þóknaðist elítunni.
Bjarne Örn Hansen 2.10.2013 kl. 11:24
Hvað er lýðræði, þetta orð er svo ofnotað að það er eins og skítug skúringamoppa.
Það er ekki nóg að segja að lýðræði, sé að kjósa alþingismenn. Hér á árum áður, þegar Jón sýslumaður vildi þvinga sína meiningu á Björn á Löngumýri, þá stóðu menn up og saman og neituðu sýslumanni aðgang.
ÞETTA ER LÝÐRÆÐI
Ef lögreglan öskrar á almenning „gas“ „gas“, þá er slíkur lögreglumaður sekur um glæp í lýðræðisríki. Því hann er ráðast á þá, sem hann á að þjóna … fólkinu.
En það sem mestu máli skiptir, að það finnst ekkert lýðræði … nema fólkið sjálft, sé almennt lýðræðis sinnað.
Í dag, finnst meira lýðræði í Kommúnistaríkinu Kína, en á Íslandi. Vegna þess í Kína, sérðu almenning rísa gegn yfirboðurum sínum. Gegn lögreglu, og jafnvel leggja líf sitt í hættu með að standa fyrir framan skriðdreka og meina honum leið sína.
ÞETTA ER LÝÐRÆÐI
Að vera eins og feigur hundur út í horni, er ekki fólk sem nokkurn tíma getur skapað með sér lýðræði. Tíu hundar, sem draga hundasleða … eru ekki kjarni lýðræðisríkis.
Og þangað til, að Íslendingar sjálfir eru tilbúnir að standa fyrir sínu og taka höndum þennan ofstoba sem öskrar „gas“ „gas“ á fólkið. Þá er enginn grundvöllur, fyrir lýðræði á Íslandi.
Íslendingar almennt, eru bara hundar sem eru hræddir við að verða barðir af hundeigandanum.
Villi Asgeirsson 2.10.2013 kl. 08:00
Mikið rétt, Guðmundur.
Guðjón, einhverskonar þjóðveldi væri sennilega besta lausnin en þjóðin næði að koma sér upp úr þessu sleni. Ef einhver eða eitthvað nær að vekja hana af þessum hannaða þyrnirósarsvefni.
Guðjón E. Hreinberg 2.10.2013 kl. 01:00
Stjórnvöld Íslenska lýðveldisins hafa komist upp með að dáleiða og kúga þjóð okkar í áratugi. Reyndar lengur, því Lýðveldið sem stofnað var árið 1944 er arfleifð Konungsríkisins Íslands, sem aftur var arfur hálfdansks stjónarfar sem viðgekkst hér um aldir.
Það stjórnarfar kom fáeinum innlendum klíkum að kjötkötlunum og margar af þeim ættum eru þar enn. Eins og venjulega þegja fjölmiðlar um það sem stjórnvöldum er óþægt.
Nú mætti segja að fjölmiðlar hafi sagt frá mörgu síðustu fimm árin, en hver sá sem fylgist með í grasrótinni veit að hið eina sem þeir fjalla um eru brauðmolarnir sem flóa útúr og ekki er hægt að dylja.
Þess vegna vil ég Þjóðveldi. Því miður trúir enginn á þjóðina lengur, ekki einu sinni hún sjálf, svo hún trúir ekki að hún geti endurreist lýðræði hér.
(frelsi.not.is)
Guðmundur Ásgeirsson 1.10.2013 kl. 17:24
Um leið og stjórnvöld hætta að óttast viðbrögð borgaranna þurfa borgararnir að fara að óttast aðgerðir stjórnvalda gegn sér.