Villi Asgeirsson

Píratar mælast með mikið fylgi. Meira en Sjálfstæðisflokkurinn. Tvö ár eru til kosninga og ekkert sem bendir til að núverandi stjórn lifi þær af. Það var auðvitað fyrirsjáanlegt að Mogginn færi í áróðursstríð.

Fyrstu skotunum hefur verið hleypt af. Píratar eru vændir um að vera gutlflokkur sem ekkert vit hefur á þingmálum. Mynd sem notuð er við fréttina á Facebook er að Jóni Þóri, þingmanni Pírata. Hann er myndarlegur maður, en á myndinni virðist hann vera hálf hissa. Hun er notuð til að koma skilaboðum á framfæri. Fæstir sjá áróðurinn sennilega ekki. Éta bara fréttina upp hráa.

Ástæðan fyrir fylgisaukningu Pírata er að þau eru málefnaleg og taka ekki þátt í leðjuslagnum sem íslensk stjórnmál eiga það til að vera. Vonandi fellur fólk ekki fyrir áróðurstækni Moggans. Eina von íslensku þjóðarinnar er að koma gömlu öflunum út og taka sjálf ábyrgð á framtíð landsins.

Ég læt orð Helga Hrafns, þingmanns Pírata fylgja með. Þau útskýra ástæðuna fyrir hjásetunum ágætlega.

„Þetta er pínlega einfalt. Við erum þriggja manna þingflokkur í 8 fastanefndum og ríkisstjórnin, EES og aðrir þingmenn mega leggja fram mál óháð því hversu mikinn tíma við höfum. – Þannig að þau gera nákvæmlega það. Við erum háð sömu eðlisfræðilegu takmörkunum og annað fólk, nefnilega þeirri að geta ekki verið á tveimur stöðum á sama tíma og sömuleiðis að búa við 24 klukkustunda sólarhring.

Þetta er engu flóknara heldur en ástæðan fyrir því að ein manneskja getur ekki lyft bíl. Við höfum einfaldlega takmarkaðan mannafla og takmrakaðan tíma. Þetta er hvorki flókið né ætti að koma nokkrum á óvart. Það er nákvæmlega ekki neitt sem við getum gert í þessu annað en að greiða atkvæði án þess að vita hvað við erum að greiða atkvæði um.

Einnig eru nefndarfundir lokaðir þannig að við getum ekki farið yfir fundi sem við neyðumst til að sleppa, t.d. um helgar (ekki að maður hafi ekki miklu meira en nóg að gera þá líka). Aftur; við erum 3 þingmenn í 8 fastanefndum plús öðrum sem ekki eru fastanefndir, plús okkar eigin málefni.

Fólk virðist halda að Alþingi sé sett upp þannig að nægur tími sé búinn til handa öllum til að fjalla nógu vel um hvert mál til að taka upplýsta afstöðu, eða að fjöldi atkvæðagreiðslna taki tillit til stærðar þingflokka. Það er einfaldlega ekki þannig.“

Ég held ég sé búinn að fatta plottið. Af hverju hlusta ráðherrar ekki á þjóðina? Af hverju liggur svona mikið á að losa sig við ESB? Og hvað með allar allar lygarnar?

Þetta snýst um það sama og flest önnur spilling á Íslandi. Stíflur. Virkjanir.

Kaupfélagsstjórinn er búinn að eigna sér nær allar jarðir með vatnsréttindi í Skagafirði og nágrenni. Hefur dundað sér við að kaupa þær á síðustu 15 árum eða svo. Þar skal koma virkjun. Nokkrir hlutir þurfa að gerast til að hún verði að möguleika. Planið fæðist.

1. Koma í veg fyrir að stjórnarskrármálið sé klárað, svo að þjóðin sé ekki að skipta sér af.

2. Koma sínu fólki í ríkisstjórn, með hvaða aðferðum sem er. Nytsömum sakleysingjum í ráðherrastóla. Stjórnarandstaða kemur ekki til greina. Ef nauðsynlegt er að ljúga upp í opið geðið á þjóðinni, þá verður bara að hafa það. Þótt það kosti flokkinn næstu kosningar, skiptir það ekki máli. Eitt kjörtímabil er nóg.

3. Kominn í stjórn. Koma náttúruverndarlögunum fyrir kattarnef svo hægt sé að virkja þar sem þarf.

4. Losa sig við ESB strax. Það má ekki dragast, því ef sambandið fer að skipta sér af innanríkismálum getur það gert athugasemdir við hugsanleg náttúruspjöll og spillingu. Það er nefninlega þannig að sandkassaleikurinn á Íslandi er illa séður í útlandinu.

5. Koma virkjunaráformunum í jarðveg eins hratt og auðið er. Á kjörtímabilinu, svo næsta stjórn geti ekki snúið ferlinu við.

6. Njóta ávaxtanna á meðan þjóðin étur mylsnuna sem fellur af borðinu.

Það er viðbúið að flokkurinn gjörtapi næstu kosningum, en það skiptir ekki máli. 1-2 kjörtímabil utan ríkisstjórnar er fórnarkosnaður sem hægt er að sætta sig við, ef planið virkar. Því peningarnir munu streyma. Þar fyrir utan, eru okkar menn í öllum stofnunum og geta gert framtíðarstjórn erfitt fyrir, svo að hún muni ekki getað virkað almennilega, og tapar því þarnæstu kosningum.

Þessi færsla var upphaflega birt á Moggablogginu og þar er hægt að lesa athugasemdir við hana.

„En þeir eru til sem hafa ekki trú á Íslandi, þeir sem ala á sundrung og þeir sem aðhyllast öfgakennda hugmyndafræði og líta á hvern þann vanda sem upp kemur í samfélaginu fyrst og fremst sem tækifæri til að innleiða þær öfgar,“ sagði Sigmundur Davíð.

„Íslandssagan í meira en 1100 ár sýnir að þegar við Íslendingar höfum trú á landinu okkar og okkur sjálfum og þegar okkur auðnast að standa saman en látum ekki sundrung og niðurrifsöfl draga úr okkur þrótt, þá farnast okkur vel.“

Merkileg orð sem forsætisráðherra lét falla. Á meðan girðingar og lögreglumenn halda „skrílnum“ frá þingmönnum, talar hann um niðurrifsöfl og „þá sem ala á sundrung og aðhyllast öfgakennda hugmyndafræði“.

Ég get ekki betur séð en að SDG (innlend skammstöfun) og hans félagar séu þeir einu sem ala á sundrungu og öfgakenndri hugmyndafræði. Við hverju bjóst ríkisstjórnin? Grjótkasti? Mólótov kokkteilum? Í hvernig hugarheimi lifir þetta fólk? Og sé hætta á þessum öfgakenndu ofbeldisverkum, er þá ekki eitthvað að í þjóðfélaginu? Er ekki hugmynd að finna meinið og vinna á því í sátt við kjósendur, fólkið sem kom SDG og félögum á þing?

Þjóðin er sundruð. Það er enginn vafi á því. En af hverju? Er það af því stjórnvöld og peningaöflin hafa alið á sundrungu eða er það af því íslendingar eru svo heimsk þjóð?

Við höfum verið mötuð á stóriðjustefnunni í mörg ár. Allt er ál sem glóir. Verksmiðjur eru fyrir alvöru fólk. Jafnvel þegar sýnt er að álvinnsla er í vanda, vilja þeir virkja meira, skemma meira, svo hægt sé að byggja fleiri álver.

Listir og menning er eitthvað sem fólk getur dundað sér við í tómstundum ef það nennir. Útlendingar, þessir leiðinlegu túristar, eru til þess eins að blóðmjólka og senda svo heim. Þeir gefa sama og ekkert af sér hvort eð er.

Nei, stóriðjan er málið. Eitthvað annað er ekkert.

Flugvöllurinn skal fara. Skiptir ekki máli hvort við höfum efni á því að byggja nýjan ákkúrat núna eða ekki.

ESB er útlensk skammstöfun og útlendingarnir skilja okkur hvort eð er ekki.

Svo sér maður þjóðina klofna, rífast, sveitavarginn bölva lattelepjurunum. Þeir gefa okkur bein til að rífast um og við hlýðum eins og barðir hundar.

Við erum ein þjóð í einu landi. Við getum haft það fínt. En aðeins ef við hættum að láta ata okkur saman í einhverjum tilgangslausum hanaslag. Það eru öfl í samfélaginu sem ala á sundrungu því þau vita að ef þjóðin ákveður að standa saman, verður bylting. Ekki með pottum og pönnum, bensínsprengjum og líkamsárásum, heldur bylting hugarfars.

Og bylting hugarfars, að þjóðin klifri upp úr skotgröfunum og sættist, er það eina sem „þau“ eru hrædd við.

Þessi færsla var upphaflega birt á Moggablogginu. Þar er hægt að lesa athugasemdir við hana og finna hlekk á fréttina sem rætt er um.

Sterk fyrirsögn, en stundum velti ég fyrir mér hvert við erum að fara.